در بسیاری از کشورها، وقتی یک سلبریتی، می خواد حرفی بزنه و جمله ای بگه، به خصوص آنجایی که می خواد در مسائل اجتماعی ورود کند، حتماً از مشاورانی که معمولاً دوروبرش هستند و در اختیار داره، مشورت می گیره. اخیراً ما می بینیم هنرمندان کشورمون، سهواً خودزنی می کنند با اظهارنظرهایشان و رفتارهایشان؛ اینها نمی دانند که رسانه، شوخی بردار نیست و سواد خودش را می طلبد. رسانه، دو لبه تیز دارد و وقتی حرفی زده می شه، ممکنه یک سلبریتی که سال های سال، مورد نظر و محبوب مردم بوده، در یه لحظه، اوج بگیرد یا برعکس، از چشم مخاطبانش بیفتد و حالا ما می بینیم این اتفاق برای برخی از این چهره ها افتاده؛ چراکه بعد رامبد جوان، پرویز پرستویی و امیرمهدی ژوله و چندنفر دیگه، نوبت افول و پایان محبوبیت این آقای امیر جعفری هم رسید و این درواقع آخر خط ایشون در کشوری مثل ایران است که مردم حساسی دارد و شکی در آن نیست. اگر هرکسی، مشغول کار خویش باشد، چنین اتفاقاتی نمی افتد؛ چرا باید یک بازیگر که سواد تحلیل مسائل اجتماعی را ندارد، به این مسائل ورود کند و در آخرسر هم، موجب صدمه به خود و بی اعتمادی هوادارانش بشود؟! شما یک اشتباهی رو مرتکب شده اید و یک نظری داده اید که حساسیت مردم رو برانگیخته اید بعدش هم اومده اید در فضاهای مختلف مجازی، دارید توجیه می کنید و کار را بدتر می کنید و این توجیه درواقع توهین به شعور مردم ایران زمینه.